SIKILMADAN DİNLENEBİLECEKLER LİSTESİNE GİRENLER DE BUGÜN

Sertab Erener-Kırık Kalpler -Karbeyaz

AKILLANDIM MI NE?

Yolunda gitmeyen bir şeyler varsa şayet,doğru yolda olmadığındandır.

Bunu daima ışığın cazibesine kapılıp,ona doğru yürüdüğümde anladım.

Parlak,ilgi çekici ve benim ona doğru yürümemi sağlayan bir ışık.

Ama ters giden bir şeyler vardı.Ne kadar yürürsem yürüyeyim ulaşamadığım ve ne yapmam gerektiğini bilmediğim.

Işık daima sizi cezbeder ve ona ulaşmak için türlü şeyi göze alabilirsiniz.Işığın yerine çok isteyip ulaşamadığınız bir şeyleri koyun mesela.Böyle daha iyi anlayacaksınız.

Gözleriniz kamaştırmıştır ve siz başka hiçbir şey göremezsiniz. Heh tamda öyleydi işte.

Sadece parlak bir ışıktı gördüğüm,yolumu,önümü görmemi engelleyen. E istediğim şey ona ulaşacağım yolda bana engel oluyorsa?

Bir şey yapmalıydım,önümü görmemi sağlayacak.Durup düşündüm,düşünürken arkamı döndüm

veeee bingoo!!

Yürüdüğüm ışık, ona arkamı döndüğümde önümü aydınlatıyordu.Yani ışığı arkamda bırakmam gerekiyordu.Bu sayede yolum aydınlanacaktı ve ben nereye gittiğimi bilerek ilerleyebilecektim.

İşte o gün anladım ki amaç edinip gerçekleştiremediğim her şey,bu hayat denilen yolda önümü aydınlatan birer tecrübe.Arkamda bıraktığımda,ona ulaşamamış olsam da yine bana fayda sağlayan bir çok şey.

Şimdi biliyorum.Yeni bir yoldayım ve yaşadığım her şey arkamda bıraktığım tecrübelerim,yolumu aydınlatan güneşim.

Sevdin ama olmadı,istedin ama alamadın,çalıştın ama başaramadın.Olsun.Onlar olmasaydı bugün nereye doğru yürümen gerektiğini bilemeyecektin.

Yolunu aydınlatan her şeye şükret ve bekleme yapma devam et ;) 

Benim Hala Umudum Var...

Başıma ne geldiyse kendimden geldi.İnsan kendinin en büyük düşmanı ya neyse.

Biri yazmış, ''Gittiğim yol yol değil de manzarasını seviyorum.'' diye.

Ne manzaralara kapılıp yolumu uzattıkça uzattım ben.Bir de pis bir huyum var ki sorma gitsin.O yol,yol değil geri dön, desende ille ben kendim görmeliyim yol mu değil mi diye.

Sonunu düşünen kahraman olamaz felsefesini hayli yanlış anlamış olsam da,sonuna kadar gitmeye inat ettim hep.

Vapur kaçıyor. 5 dk var biliyorum.Benim yetişmem için nereden baksan 10 dk lazım.Olsun.Ben yine de denerim şansımı..Ya geç hareket ederse ve ben yetişirsem?

Böyle diye diye 1 dk kala ne çok vapur yakaladım,ne çok vapur kaçırdım ah bilsen.

Peki onca kaçan vapura rağmen akıllandım mı?

Sor bana pişman mıyım?

Ooo bile bile lades,en sevdiğim.

Ben ne zaman vazgeçersem, anla ki umudum kalmamış.Ben ne zaman vazgeçersem ,anla ki vapuru yakalamışım ama yer kalmamış...

CHEERS DARLİNNNN....

ETAMİN AŞKINA

       Merhaba,

   

   Hayatın rutininden sıkılıp,kendimi oyalamayı bulduğumdan beri daha rahatım.Hani küçükken kendi kendine oyun kurar,kendini oyalarsın ya benim ki de o hesap işte.Biraz sağa sola kafayı fazla takan biriyim ve düşündükçe işlerin beni daha da sıkıntılı bir hale soktuğu zamanlar başka bir şeylerle ilgilenmenin gerçekten bana iyi geldiğini fark ettim bir kaç yıl önce.Mesela ''kitap okumayı sevmiyorum ben yeaaa'' diyen birini pek anladığım söylenemez.Evet müthiş bir kitap kurdu değilim ama sürekli elimde bir kitabım mutlaka bulunur.Bittiğinde hiç ara vermeden yeni bir kitaba başlarım.Çünkü kitap okumak beni başka diyarlara götürür.Zaten hayal kurmayı,başka alemlerde dolaşmayı oldukça seven ben buna da bayılıyorum işte.