Benim Hala Umudum Var...

Başıma ne geldiyse kendimden geldi.İnsan kendinin en büyük düşmanı ya neyse.

Biri yazmış, ''Gittiğim yol yol değil de manzarasını seviyorum.'' diye.

Ne manzaralara kapılıp yolumu uzattıkça uzattım ben.Bir de pis bir huyum var ki sorma gitsin.O yol,yol değil geri dön, desende ille ben kendim görmeliyim yol mu değil mi diye.

Sonunu düşünen kahraman olamaz felsefesini hayli yanlış anlamış olsam da,sonuna kadar gitmeye inat ettim hep.

Vapur kaçıyor. 5 dk var biliyorum.Benim yetişmem için nereden baksan 10 dk lazım.Olsun.Ben yine de denerim şansımı..Ya geç hareket ederse ve ben yetişirsem?

Böyle diye diye 1 dk kala ne çok vapur yakaladım,ne çok vapur kaçırdım ah bilsen.

Peki onca kaçan vapura rağmen akıllandım mı?

Sor bana pişman mıyım?

Ooo bile bile lades,en sevdiğim.

Ben ne zaman vazgeçersem, anla ki umudum kalmamış.Ben ne zaman vazgeçersem ,anla ki vapuru yakalamışım ama yer kalmamış...